Кәһеф сүрәсе Изге Коръәндә унсигезенче булып килә. Ул 110 аятьтән тора. Әлеге сүрәдә бик күп гыйбратле вакыйгалар тасвирланган. Кэхеф сүрәсен һәр җомга көнне укырга киңәш ителә. Әлегә гарәпчә укый белмәгән кардәшләребез өчен, биредә сүрәнең тулысынча татар хәрефләре белән язылган вариантын урнаштырдык.

Кәһф сүрәсенең фазыйләтләре турында

Кәһф сүрәсе хакында хәдисләрнең берсендә болай диелә:

«Кем җомга көнне «Кәһеф» сүрәсен укый, шул икенче җомгага кадәр нур белән яктыртылыр» (әл-Хәким).

Хәдистә әйтелгән нур – гади кешләргә күренмәсә дә, йөрәкләрне яктырта, калебне чистарта, кешенең иманын ныгыта торган Аллаһыдан иңгән бер нурдыр.

Кәхеф сүрәсенең беренче аятьләре кайбер хәдисләрдә Дәҗҗәл фетнәсеннән саклану өчен укырга киңәш ителә.

Бер хәдистә әйтелә:

«Кәһеф сүрәсенең беренче ун аятен ятлаган кеше, Дәҗҗәл вакытындагы фетнәдән имин булыр» (Мөслим).

Бу хактагы хәдисләрнең тагы берсендә болай диелгән:

«Кем «Кәһеф» сүрәсенең беренче өч аятен укый, шул Дәҗҗәлнең, калебләрне томалаучы вәсвәсәсеннән сакланыр». (Тирмизи)

Дәҗҗәл урысча Антихрист дип атала. Пәйгамбәребез (саллалаһу галәйһи вә сәлләм) ахырзаманга таба, әлеге затның олуг бер фетнә чыгарачагы хакында әйтеп калдырган. Дәҗҗәл чыккач дөньяда ялган таралыр, халык ялган сөйләүченең сүзенә ышаныр, ә дөресен сөйләүчегә ышанмас. Әлеге затның чыгуы бөтен кешелек өчен зур сынау булыр диелә. Шуңа күрә, Мөхәммәд пәйгамбәр (саллалаһу галәйһи вә сәлләм) безне бу хакта кисәтеп, әлеге фетнәдән саклану чараларын әйтеп калдырган.

Аллага шөкер, Раббыбыз безгә һәрбер атнада көтеп ала торган җомга көнен бәйрәм көн итеп биргән. Ошбу җомга көннәрендә ‘’Кәхф” сүрәсен укуның фәзыйләтләре, саваплары күптер. Пәйгамбәребез салләллаһү галәйһи вәсәлләм: ”Берәү жомга көн “Кәхф” сүрәсен укыса, икенче җомгага хәтле нурланыр” — диде.

Мөхтәрәм дин кардәшләрем ошбу язмабыз белән файдаланып, һәрбер җомга көннәрендә “Кәхф” сүрәсен укып, Аллаһының чиксез булган савапларына ирешергә насыйп булсын!

Ил-көн тынычлыгында, сау-сәламәт хәлебездә, Аллаһы Тәгаләнең ризалыгын өмет итеп көннәребезне гыйбадәттә, догада, изгелектә үткәрсәк иде. Шатлыкта да, авырлыкта да Раббыбызның безгә биргән олуг бүләге Коръән Кәримне укып, кальбләребезне, тормышларыбызны нурландырсак иде!

Кәһф сүрәсе татар хәрефләре белән

Кәхф сүрәсе татар хәрефләре белән тулысынча (Кэхеф сурэсе татарча, сура кахф текст на татарском языке читать)

Аудиоязманы кабызып, шул ук вакытта текстны карап барыгыз, укылышын, сүзләрен дөрес әйтергә өйрәнегез

КӘҺФ СҮРӘСЕ

Әґүҙү билләһи минәш-шәйтанир-раҗиим

Бисмилләәһир-Рахмәнир-Рахиим

1. Әлхәмду лиЛЛәһил-ләҙии әннзәлә ґәлә ґәбдиһил Китәбә уә ләм йәҗґәл-ләһу ґиуәҗә

2. Къаййимәл-лийуннҙира бәэсәәнн-шәдидәмм-милләдунһу уә йубәшшираль муэмининә-лләҙинә йәґмәлүнәс-съалихәти әннә ләһүм әҗран хәсәнә

3. Мәкиçиинә фииһи әбәдә

4. Уә йуннҙиралләҙинә къалүт-тәхъаҙәЛЛаһу уәләдә

5. Мә ләһүмм-биһи мин ґилмиу-уә лә ли-әбәәәә-иһим. Кәбурать кәлимәтән-тәхъруҗу мин әф-уәһиһим. Иййәкъулунә иллә кәҙибә

6. Фәләґәлләкә бәәхъыйґунн нәфсәкә ґәләә әәçәриһим илләм йуэминү биһәҙәл һәдиçи әсәфә

7. Иннә җәґәлнә мә ґәләл-әрдъый зийннәтәл-ләһә линәблүүәһүм әййүһүм әхсәнү ґәмәлә

8. Уә иннә ләҗәґилунә мә ґәләйһә съаґидән-җүрузә

9. Әм хәсибтә әннә әсъхәбәл кәһфи уәр-ракими кәнү мин әйәәтинә ґәҗәбә

10. Иҙ әуәл фитйәтү иләл кәһфи фәкъалу Раббәнә әәтинә милләдүнкә Рахмәтәу-уә һәййи ләнә мин әмринә рашәдә

11. Фәдъарабнә ґәләә әәҙәәниһим фил-кәһфи сининә ґәдәдә

12. Çуммә бәґәçнәһум линәґләмә әййул-хизбәйни әхсъалимә ләбиçу әмәдә

13. Нәхнү нәкуссъу ґәләйкә нәбәәә-ә-һум-бил-Хәккъо; Иннәһүм фитйәтүн әәмәну биРаббиһим уәзиднәһум һудә

14. Уә рабәтнә ґәлә кулубиһим иҙ камү фәкалү Раббунә Раббус-сәмәүәти уәл-әрдый лән-нәдґүүә мин дууниһи иләһәл-ләкәд кульнә иҙән-шәтъатъа

15. Һәәә-у-ләәәә-и къаумунәт-тәхъаҙу мин-дуниһии әлиһәһ; Ләу лә йәэтунә ґәләйһим бисультъаним-бәййинин фәмән аҙъләмү миммә-нифтәра ґәләЛЛаһи кәҙибә

16. Уә иҙиґ-тәзәлтумүһүм уә мә йәґбудуунә илләллаһә фә-ууу иләл Кәһфи йәнншурләкум Раббукум-миррахмәтиһи уә йуһәййи ләкум-мин әмрикүм мирфәкъа

17. Уә тәраш-шәмсә иҙә тъаләґәт-тәзәуәру ґән-Кәһфиһим ҙәәтәл-йәмини уә иҙәә гарабәт тәкъридъуһум ҙәәтәш-шимәәли уә һум фии фәҗ-уәтимм минһ. Ҙәликә мин әййәтиЛЛәәһ; мәййәһди-ЛЛәһу фә-һууәлмуһтәд; уә мәй-йудълил фәләнн тәҗидә ләһү уәлиййәм-муршидә

18. Уә тәхсәбуһум әйкъааҙъаа уәһүм рукъуде; уә нүкъаллибуһүм ҙәәтәл-йәмиини уә ҙәәтәш-шимәәль; уә кәлбүһүм бәәситун-ҙирааґәйһи бил-уәсыйд; ләуит-тъаләґтә ґәләйһим лә-уәлләйтә минһүм фираарау-уә ләмулиэттә минһүм руґбә

19. Уә кәҙәликә бәґә-çнәһум ли-йәтәсәәә-әлу-бәйнәһум. Къалә къааа-илүмм-минһүм кәм ләбиçтум; Къалу ләбиçнә йәумән әу бәґдъа йәуүм. Къалу Раббукүм әґләму бимә ләбиçтум фәбґәçү әхәдәкүмм-биуә рикыйкүм һәҙиһи иләл мәдийнәти фәлйәннҙъур әййуһәә әзкә тъаґәмән фәлйәэтикүм биризкыймм-минһу уәл-йәтәләттъафь уә лә йушґираннә бикум әхәдә

20. Иннәһум ий-йәҙъһәру ґәләйкум йәрҗумукум әу йуґийдукум фи милләтиһим уә ләнн туфлихуу иҙән әбәдә

21. Уә кәҙәәликә әґçәрънә ґәләй-һим лийәґләму әннә уәґдә-ЛЛаһи хәккъуу-уә әннәс-Сәґәтә лә райбә фиһә. Иҙ-йәтәнәәзәґунә бәйнәһум әмраһум фә-къаалубну ґәләйһимм бунйәнә; Раббуһум әґләму биһим къаләл-ләзинә гъаләбү ґәлә әмриһим лә-нәттәхыйҙәннә ґәләйһим-мәсҗидә

22. Сәйәкулунә çәләçәтур-рабиґуһум кәлбүһүм; уә йәкъулүнә хъамсәтун-сәдисуһум кәлбүһүм раҗмәмм-бил-гайб; уә йәкъу-лүнә сәбґәтуу-уә çәминуһум кәлбүһүм. Къур-Рабби әґләму биґиддәтиһим-мә йәґләмуһум иллә калиил. Фәлә тумәри фи-һим иллә мира-ән-ҙаһира, уә лә тәстәфти фиһим-минһүм әхәдә.

23. Уә лә тәкуләннә лишәйин инни фәґилун-зәликә гадә

24. Илләәә әй-йәшәәә-Аллаһ! Уәзкур-Раббәкә изә нәситә уә кул ґәсә әй-йәһдийәни Рабби ли-әкърабә мин һәзә рашәдә

25. Уә ләбису фи Кәһфиһим çәләçә ми-әтин-сининә уәздәду тисґә

26. Кули-ЛЛәһу әґләму бимә ләбиçу; ләһу гәйбүс-сәмәуәти уәл-әрд; әбсыр биһи уә әсмиґ; Мә ләһум-мин-дууниһи миу-уәлийй; уә лә йушрику фи Һукмиһи әхәдә

27. Уәтлу мәә уһийә иләйкә мин-Китәби Раббик; лә мубәддилә ли-кәлимәтиһ; уә лән тәҗидә мин-дуниһи мүлтә-хәдә

28. Уәсбир нәфсәкә мәґәлләзинә йәдґунә Раббәһум-бил-ғадәти уәлґәшиййи йуридунә Уәҗ-һәһу уә лә тәґду ґәйнәкә ґән-һум; туриду зиинәтәл-Һәйәтиддунйә; уә лә тутыґ мән әгфәлнә кәлбәһу ґәнн-зикринә уәттәбәґә һәуәһу уә кәнә әмруһу фурута

29. Уә кулил-Хәкку мирРаббикум; фәмән шәә фәл-йуэмиу-уә мән шәә фәлйәкфур; иннәә әґтәднә лиз-заалиминә Нәран һәтә биһим сурадикуһә; уә ий-йәстәгысу йугәсу бимәәә-ин кәлмуһли йәшуил-ууҗуһ. Биэсәш-шәраб! Уә сәә-әт муртәфәка

30. Иннәлләзинә әмәну уә ґәмилус-салихәти иннә лә нудыйґу әҗра мән әхсәнә ґәмәлә

31. Улә-икә ләһум Җәннәту ґәднин тәҗри мин тәхтиһимул-әнһәру йухәлләунә фиһә мин әсәуира мин зәһәбиу-уә йәлбәсунә çийәбән һуд-раммин-сундусиу-уә истәб-раким-муттәки-инә фиһә ґәләл-әра-ик.Ниґмәç-çәуәб! Уә хәсунәт муртәфәка

32. Уәдриб ләһум-мәçәләр-раҗуләйни җәґәлнә ли әһәдиһимә җәннтәйни мин әґнә-биу-уә хәфәф-нәһумә би-нәхълиу-уә җәґәлнә бәйнәһүмә зәрґә

33. Килтәл-җәннәтәйни әтәт үкүләһә уә ләм тәзлим-минһү шәййәу-уә фәҗҗәрнә хыйләләһумә нәһәра

34. Уә кәнә ләһу çәмәр; фәкалә ли-сахибиһи уә һууә йухәуируһу әннә әкçәру минкә мәләу-уә әґәззу нәфәра

35. Уәдәхалә җәннәтәһу уә һууә залимул-ли-нәфсиһ; калә мә азунну ән-тәбийдә һәзиһи әбәдә

36. Уә мә азуннус-сәґәтә каа-имәтәу-уә лә-иррудитту илә Рабби лә-әҗидәннә хъайрам-минһә мункаләбә

37. Калә ләһу саахибуһу уә һууә йу-хәуируһу әкәфәртә билләзи халәкъакә минтурабин-çуммә мин-нутъфәтин çуммә сәууәкә раҗулә

38. Ләкиннә Һууә-ЛЛәһу Рабби уә лә ушрикү би-Рабби әхәдә

39. Уә ләу ләә из дәхъалтә җәннәтәкә култә мә шәә-ЛЛәһу Лә күүүәтә иллә биЛЛәһ! Ин-тәрани әнә әкаллә минкә мәләу-уә уәләдә

40. Фәґәсә Рабби әй-йуэтийәни һәйрам-мин-җәннәтикә уә йурсилә ґәләйһә хусбәнәм-минәс-сәмәәә-и фәтусъбихә сәґидән-зәләка

41. Әу йусбихә мәә-уһә ғауран-фәлән-тәстәтыйґә ләһу таләбә

42. Уә ухита би-çәмәриһи фәәсъбәхә йукаллибу кәффәйһи ґәлә мәә әнфәкә фииһә уә һийә хъауийәтүн ґәлә ґурушиһә уә йәкулү йәләйтәни ләм ушрик би-Рабби әхәдә

43. Уә ләм тәкүл-ләһү фи-әтуй-йансурунәһу мин-дууни-ЛЛәһи уә мә кәнә мунтәсыйра

44. Һунәликәл-уәләйәту лиЛЛәһил Хәккъ. Һууә хайрун çәуәбәу-уә хайрун ґукъбә

45. Уәдъриб ләһум-мәçәләл-һәйәтид-дунйә кәмәә-ин әннзәлнәһу минәс-сәмәәә-и фәхътәләта биһи нәбәтул-әрдый фә-әсбәхә һәшимән-тәзруһур-рийәх; уә кәнә-ЛЛәһу ґәлә кулли шәй-им-Мукътәдира

46. Әл-мәлу уәл-бәнунә зинәтул-һәйәтид-дунйә уәл бәкийәтус-салихәту хайрун ґиндә Раббикә çәуәбәу-уә хайрун әмәлә

47. Уә йәумә нусәййирул-җибәлә уә тәрал-әрда бәризәтәу-уә хәшәрнәһум фәләм нуғадир минһум әхәдә

48. Уә ґуридъу ґәлә Раббикә сәффә. Ләкаде җитумуунә кәмә хъаләкънәкүм әууәлә мәрратим-бәл-зәґәмтум әлән-нәҗґәлә ләкум-мәуґидә

49. Уә уудъыйґәл-Китәбу фәтәраль-муҗриминә мушфикыйнә миммә фиһи уә йәкулүнә йә-уәйләтәнә мә ли-һәзәл-китәби лә йу-ғадиру сагыйратәу-уә лә кәбиратән иллә әхсаһә! Уә уәҗәду мә ґәмилу хәдъыйра; уә лә йәзлиму Раббукә әхәдә

50. Уә из кулнә лил-мәләәә-икәтис-җуду ли-Әдәмә фәсәҗәду; Иллә Иблисә кәнә минәл-Җинни фә-фәсәка ґән Әмри Раббиһ. Әфәтәттәхыйзүнәһү уә зурриййәтәһү әулийәә-ә мин-дуни уә һум ләкум ґәдуу! Бисә лиззалимийнә бәдәлә

51. Мә әшһәттукум хъалькас-сәмәуәти уәл-әрдый уә лә хъалка әнфусиһим; уә мә кунту муттәхыйзәл-мудыйллинә ґәдъудә

52. Уә Йәумә йәкулү нәду шуракәә-ийәлләзинә зәґәмтум фәдәґәуһум фәләм йәстәҗи-бу ләһум уә җәґәлнә бәйнәһум-мәүбика

53. Уә ра-әл-муҗримунән-Нәра фә-зәнну әннәһум-мууәкиґуһә уә ләм йәҗи-ду ґәнһә мәсърифә

54. Уә ләкәд саррафнә фи һәзәл-Куръәни линнәси мин-кулли мәçәл; уә кәнәл-Инсәну әкçәра шәй-ин-җәдәлә

55. Уә мә мәнәґәннәсә әй-йуэминуу из җәәә-әһумул-Һудә уә йәстәгъфиру Раббәһум иллә әнтә-тийәһум суннәтул-әууәлинә әу йәэтийәһу-мулґәзәбу кубүлә

56. Уә мә нурсилул-мурсәлинә иллә мубәшширинә уә муннзирин; уә йуҗәдилул-ләзинә кәфәру бил-бәтыли лийуд-һиду биһил-Хәккъ уәттәһәзу Әйәти уә мә уннзиру һузууә

57. Уә мән әзъләму миммән зуккира би-Әйәти Раббиһи фәәґрадъа ґәнһә уә нәсийә мә каддәмәт йәдәһ; Иннә җәґәлнә ґәлә кулүбиһим әкиннәтән әй-йәфкаһуһу уә фи әзәниһим уәкъра. Уә ин тәдґуһум иләл-Һудә фә ләй-йәһтәду изән әбәдә

58. Уә Раббукәл-Ғафуру Зур-Рахмәһ. Ләу йу-әһизуһум-бимә кәсәбу ләґәҗҗәлә ләһумулґәзәб; бәл-ләһум-мәуґидул-ләй-йәҗиду мин дуниһи мәу-илә

59. Уә тилкәл-кура әһләкнәһум ләммә зәләму уә җәґәлнә ли-мәһликиһим-мәүъидә

60. Уә из калә Мусә лифәтәһу лә әбраху хәттә әблуға мәҗмәґәл бәһрайни әу әмдыйә хукубә

61. Фәләммә бәләгә мәҗмәґә бәйниһимә нәсийә хутәһумә фәттәхъазә сәбиләһу фил-бәхри сәрабә

62. Фәләммә җәуәзә калә ли-фәтәһу әәтинә гадәәә-ә-нә ләкәд ләкинә мин-сәфә-ринә һәзә нәсабә

63. Калә әра-әйтә из әуәйнәә иләс-сахърати фә-инни нәситул-һут; Уә мә әнсәни-һу илләш-Шәйтану ән әз-кураһ; уәттәхъазә сәбиләһу фил-бәхри ґәҗәбә

64. Калә зәликә мә куннә нәбгый фәртәддә ґәләә ә-çәриһимә касаса

65. Фә-уәҗәдә ґәбдәм-мин ґибәдинә әтәйнәһу Рахмәтәм-мин ґиндинә уә ґәлләмнәһу мил-Ләдуннә ґилмә

66. Калә ләһу Мусә һәл әттәбиґукә ґәлә ән туґәллимәни миммә ґуллимтә рушдә

67. Калә иннәкә лән-тәстә-тыйґә мәґийә сабра

68. Уә кәйфә тәсъбиру ґәлә мә ләм тухыйт биһи хъубра

69. Калә сәтәҗидунии иншәә-аЛЛәһу сабирау-уә лә әґсыйләкә әмра

70. Калә фә-иниттәбәґтәни фәлә тәс-әлни ґән шәй-ин хәттәә уһдиçә ләкә минһу зикра

71. Фәннталәкә хәттә изә ракибә фис-сәфинәти харакаһә. Калә ә-характәһә литугрика әһләһә; Ләкад җи-тә шәй-ән имра

72. Калә әләм әкул иннәкә лән-тәстәтыйґә мәґийә сабра

73. Калә лә туәхыйзни бимә нәситу уә лә турһикъни мин әмри ґусра

74. Фәннталәкә; хәттәә изә ләкыйә гуләмәнн-фәкатәләһу калә әкатәлтә нәфсәнн-зәкиййә-тәммби-гайри нәфс; Ләкад җиътә шәй-ән-нукра

75. Калә әләм әкул-ләкә иннәкә лән-тәстәтыйґә мәґийә сабра

76. Калә ин-сә-әлтукә ґәншәй-им-бәґдәһә фәлә тусахибни; кад бәләгтә милләдунни ґузра

77. Фәннталәкә; хәттәә изәә әтәйәә әһлә-карйәти-нистәтґәмә әһәләһә фә-әбәу әйй-йудъаййифуһумә фә-уәҗәдә фиһә җидәрай-йуриду әй-йәнкаддъа фә-әкамәһ. Калә ләу ши-тә ләттәһәзтә ґәләйһи әҗра

78. Калә һәзә фираку бәйни уә бәйник; сәунәбби-укә би-тә-уили мә ләм тәстәтыйґґәләйһи сабра

79. Әммәс-сәфинәту фәкәәнәт ли-мәсәкинә йәґмәлунә фил-бәхри фә-әрат-ту ән әґибә-һә уә кәнә уәрааа-әһум-мәликуй-йәхъузу куллә сәфинәтин гасбә

80. Уә әммәл-гуләму фәкәнә әбәуәһу муэминәйни фәхъашинә әй-йурһи-кәһумә туг-йәнәу-уә куфра

81. Фә-әраднәә әй-йубдилә-һумә Раббуһумә хайрам-минһу зәкәтәу-уә әкрабә рухмә

82. Уә әммәл-җидәру фәкә-нә ли-гуләмәйни йәтимәйни фил-Мәдинәти уә кәнә тәхтә-һу кәнзул-ләһумә уә кәнә әбуһумә салихә; фә-әрадә Раббукә әй-йәблуга әшуддәһумә уә йәстәхриҗә кәнзәһумә рахмәтәм-мир-Раббик. Уә мә фәґәлтуһу ґән әмри. Зәликә тәуилу мә ләм тәстыйґ-ґәләйһи сабра

83. Уә йәс-әлунәкә ґән-Зил-Карнәйн. Кул сә-әтлу ґәләйкум-минһу зикра

84. Иннә мәккәннә ләһу фил-әрдый уә әтәйнәһу мин кулли шәй-ин-сәбәбә

85. Фә-әтбәґә сәбәбә

86. Һәттәә изә бәләгә мәгрибәш-шәмси уәҗәдәһә тәгрубу фи ґәйнин һәми-әтиу-уә уәҗә-дә ґиндәһә Каумә. Кулнә йә Зәл-Карнәйни иммә ән туґәззибә уә иммә ән тәттәһизә фиһим хуснә

87. Калә әммә мән заләмә фәсәуфә нуґәззибуһу суммә йурадду илә Раббиһи фәйуґәззибуһу ґәзәбән-нукра

88. Уә әммә мән әмәнә уә ґәмилә салихән-фәләһу җәзәәә-әнил-хуснә, уә сәнәкулу ләһу мин әмринә йусра

89. Çуммә әтбәґә сәбәбә

90. Хәттә изә бәләга мәтълиґәш-шәмси уәҗәдәһә тәтълуґү ґәлә каумил ләм нәҗґәл ләһум мин дуниһә ситра

91. Кәзәликә уә кад әхәтънә бимә ләдәйһи хъубра

92. Çуммә әтбәґә сәбәбә

93. Хәттә изә бәләга бәйнәс-сәддәйни уәҗәдә мин-дууниһимә каумәл-лә йәкәдунә йәфкаһунә каулә

94. Калу йә-Зәл-Карнәйни иннә Йә-җуҗә уә Мә-җуҗә муфсидунә фил-әрдый фәһәл нәҗґәлу ләкә хъарҗән ґәлә ән-тәҗґәлә бәйнәнә уә бәйнәһум сәддә

95. Калә мә мәккәнни фиһи Рабби хъайрун-фә –әґинуни би-куууәтин әҗґәл бәйнәкум уә бәйнәһум радмә

96. Әтуни зубәрал-хәдид. Хәттә изә сәуә бәйнәс-садәфәйни каләнфухъу; хәттә изә җәґәләһу нәран калә әтуни уфриг ґәләйһи кыйтъра

97. Фәмәстаґу әй-йәзъһәруһу уә мәстәтаґу ләһу нәкъбә

98. Калә һәзә рахмәтуммир-Рабби; фәизә җәә уәґду Рабби җәґәләһу дәккә; уә кәнә уәґду Рабби хәкка

99. Уә тәракнә бәґдъаһум Йәумә-изий-йәмуҗу фи бәґдыйу-уә нуфихъа фис-Сури фәҗәмәґнәһум җәмґә

100. Уә ґәрадънә Җәһәннәмә Йәумә-изил-лил-кәфиринә ґәрдъа

101. Әлләзинә кәнәт әґйунуһум фи гыйтаа-ин ґән зикри уә кәну лә йәстәтыґунә сәмґә

102. Әфәхәсиб әлләзинә кәфәру әй-йәттәхыйзу ґыйбәди мин-дууни әулийә; Иннә әґтәднә Җәһәннәмә лил-кәфиринә нүзүлә

103. Кул һәл нунәбби-үкүм-бил-әхъсәринә әґмәлә

104. Әлләзинә дъаллә сәґйуһүм фил-хәйәтиддунйә уә һүм йәхсәбунә әннәһум йухсинунә сунґә

105. Уләәә-икәлләзинә кәфәру би-Әйәти Раббиһим уә ликаа-иһи фәхәбитъать әґмә-ләһум фәлә нукыйму ләһум Йәумәл-Кыямәти уәзнә

106. Зәликә җәзәәә-үһүм җәһәннәмү бимә кәфәру уәттәхъазу әййәти уә русули һузууә

107. Иннәлләзинә әмәну уә ґәмилус-салихәти кәнәт ләһум җәннәтул-Фирдәүси нузулә

108. Хъаалидийнә фиһә лә йәбгунә ґәнһә хиуәлә

109. Куль-ләу кәнәл-бәхру мидәдәл-ликәлимәти Рабби ләнәфид әл-бәхру каблә әнн-тәнфәдә кәлимәту Рабби уә ләу җи-нә бимиçлиһи мәдәдә

110. Куль иннәмәә әнә бәшәрум-миçлукум йухәә иләййә әннәмә иләһукум иләһуу-Уәхид; фәмән кәнә йәрҗу Ликаа-ә Раббиһи фәлйәґмәл ґәмәлән салихәу-уә лә йушрик биґибәдәти Раббиһи әхәдә.

Кәһеф сүрәсенең татарча мәгънәви тәрҗемәсе

Кәһф (Тау куышы) сүрәсе

Рәхимле һәм шәфкатьле Аллаһ исеме белән!

1. Үзенең колы Мөхәммәд галәйһиссәләмгә Коръән исемле китап иңдергән Аллаһу тәгаләгәдер чын мактау. Ул Коръәндә һич ихтыйлаф вә кимчелек кылмаган хәлдә.

2. Һәр сүзе дөрес булган хәлдә Аллаһ тарафыннан булачак каты гәзаб белән Коръән белән гамәл кылмаучыларны куркытмак өчен һәм Коръән белән гамәл кылучы мөэминнәрне җәннәтләр белән шатландырмак өчен иңдерде, ул мөэминнәргә олугъ вә күркәм әҗерләр бар, дип хәбәр бирәдер.

3. Алар Коръән белән гамәл кылганнары өчен җәннәт нигъмәтләрендә мәңге калучылар.

4. Һәм Аллаһ бала тудырды дигән кәферләрне куркытмак өчен иңдерде.

5. “Аллаһуның баласы бар”, – дип дәлилсез наданлык белән әйтәләр һәм болардан элек бу сүзләрне әйтүче аталарының да дәлилләре вә белемнәре юк, Аллаһуның баласы бар дип авызларыннан чыккан сүз, әлбәттә, бик олугъ кабахәт сүз. Алар ул кабахәт сүзләрен фәкать ялганлап сөйлиләр.

6. Ий Мухәммәд галәйһиссәләм! Кәферләрнең синнән бизгәннәре өчен бәлки үзеңне шелтәли торгансың, бик нык тырышып та, хак булган Коръәнгә ышанмауларына хәсрәтләнеп.

7. Дөреслектә, Без җир өстендәге барча нәрсәне җиргә зиннәт өчен яраттык, кешеләрдән кайсылары бу төзелешне Аллаһудан дип белер һәм яхшы эшләрне, изге гамәлләрне күбрәк кылыр дип кешеләрне сынамак өчен дөньяны төзедек һәм зиннәтләдек.

8. Дәхи җир өстендә булган зиннәтләрне һич үлән үсми торган итеп парча-парча кылачакбыз.

9. Әйә син хисаб итәсеңме тау куышы кешеләре һәм исемнәре язылмыш такта Безнең ґәҗәеб галәмәтләребездән булды дип? Ягъни тау куышы кешеләренең хәленнән башка галәмәтләребез гәҗәебле түгел дип уйлыйсыңмы?

10. Шуны хәтерлә: яшь егетләр кәферләрдән куркып тау куышына керделәр һәм әйттеләр: “Ий Раббыбыз, үз тарафыңнан безгә рәхмәт бир вә барча эшебезне хаклыкка сал, хаклык белән туры юлны табарбыз”.

11. Тау куышында Без аларга ничә еллар каты йокы бирдек ки, алар каты йокы сәбәпле бернинди тавышны ишетмәс булдылар.

12. Соңра аларны каты йокыдан уяттык, күпме вакыт ятулары хакында бәхәсләшкән фирканың кайсы белүчерәк икәнне ачык итмәк өчен.

13. Ий Мухәммәд галәйһиссәләм! Без аларның хәбәрен сиңа хаклык белән сөйләячәкбез. Ул егетләр Раббыларына иман китерделәр вә Без аларның хаклыкка күнелүләрен арттырдык.

14. Без аларның күңелләренә хак сүзне куәтле кылдык ата-аналарыннан вә якын кардәшләреннән аерылуга сабыр иттеләр вә әйттеләр: “Безнең Раббыбыз җир һәм күкләр Раббысы. Ул – Аллаһудан башканы Илаһә итеп һич гыйбадәт кылмабыз, әгәр Аллаһудан башканы Илаһә дисәк, ул вакытта бик яман сүзне әйткән булырбыз” – дип.

15. Әйттеләр: “Безнең кавемебез Аллаһудан башканы Илаһә тотып аңа гыйбадәт кылдылар, үзләре Аллаһудан башкага гыйбадәт кылуның дөреслегенә ачык дәлил дә китермиләр, Аллаһуга ялганны ифтира кылган кешедән дә залимрак кеше булырмы”.

16. Янә араларыннан берсе әйтте: “Имансыз кавемегездән аерылгач Аллаһудан башкага гыйбадәт кылмас булсагыз, кире тау куышына керегез! Аллаһ үз рәхмәтеннән сезгә дөнья, ахирәт киңлек бирер һәм эшләрегездә җиңеллек белән ризыкны мөйәссәр итәр”.

17. Әгәр син аларның яткан куышларын күрсәң иде, кояш тау куышының уң тарафыннан үтеп, аларга кояш төшмәс табар идең, вә әгәр кояш батканда аларны сул тарафта калдырып, янә өсләренә төшмәс табар идең вә алар тау куышының киң җирендәләр, һава күп йөрер. Ошбу зекер ителгән тау куышы ияләренең вакыйгасы Аллаһуның кодрәтенә дәлаләт кыла торган гәҗәеб галәмәтләрдән. Аллаһ кемне хак юлга күндерсә, шул кеше хак юлга күнелгән булыр, вә Аллаһ адаштырган кешене хак юлга күндерүчене тапмассың.

18. Әгәр тау куышында йоклаучыларны күрсәң, күзләре ачык булу сәбәпле, йокламыйлар, дип уйлар идең вәхалән ки, алар йоклыйлардыр вә Без аларны йоклаган вакытларында, уңга һәм сулга өйләндерәбез тәннәре бозылмасын өчен, вә аларның этләре дә ишек бусагасында ике аягын түшәп йоклыйдыр. Әгәр син аларга карасаң, әлбәттә, алардан куркып качар идең вә алардан курку белән күкрәгең тулыр иде.

19. Аларны йоклатканыбыз кеби каты йокыларыннан уяттык, үзара хәлләрен һәм күпме йоклаганнары хакында сорашсыннар өчен, араларыннан берсе: “Тау куышында күпме тордыгыз”, – дип сорады. Әйттедер: “Бер көн тордык яки көннең бәгъзе өлешен генә тордык”. Әйттеләр: “Күпме торганыгызны Раббыгыз беләдер, ошбу хәзерләгән акча белән берегезне шәһәргә җибәрегез, барган кеше хәләл ризыкның яхшырагын карап алсын вә сак булсын, сезне дә һичкемгә белдермәсен!

20. Чөнки алар сезне белсәләр, әлбәттә, ташлар белән бәреп үтерерләр яки көчләп үз диннәренә кайтарырлар, әгәр аларның батыл диненә керсәгез мәңге котыла алмассыз”, – диделәр.

21. Каты йокыларыннан уятканыбыз кеби шул вакыттагы патшага һәм кавеменә ул егетләрнең хәлен күрсәттек, ачык бәян кылдык, аларның хәле белән танышкан кешеләр, Аллаһуның кыямәт илә кылган вәгъдәсе хак икәнен вә кыямәтнең булачагында һич шик юк икәнен белсеннәр өчен. “Егетләр тау куышына керделәр аннары куыш ябылды һәм егетләр җан тәслим иттеләр. Бу хәлне патша һәм кавеме күрделәр”. Боларның хәлен күргән кешеләр шул тау өстенә истәлек өчен нәрсә булса да төзү хакында низагълаштылар. Алардан бер таифә: “Тау өстенә йортлар салыйк”, – диде. Бер таифә әйтте: “Аларның хәлен Аллаһ белә”. Вә аларның хәлен яхшырак белгән таифә әйтте: “Алар өстенә, әлбәттә, тәбрикләп мәсҗид бина кылабыз”, – дип.

22. Тау куышында калган егетләрнең саны хакында бәгъзеләр әйттеләр: “Ул егетләр өчәү булып, дүртенчесе этләре иде”, – дип. Вә бәгъзеләре әйтерләр: “Ул егетләр биш булып алтынчысы этләре иде”, – дип. Ләкин шулай әйтүләре белеп түгел, бәлки сан гынадыр. Вә мөселманнар әйтерләр: “Ул егетләр җиде булып, сигезенчесе этләре иде”, – дип. Әйт “Ул егетләрнең санын Раббым белә, аларның хәлен аз кешеләр белер”. Син алар хакында кешеләр белән бәхәсләшмә, мәгәр Коръәндә әйтелгәннәрне генә әйт вә аларның хәлен һичкемнән сорама.

23. Әгәр бер эшне эшләргә теләсәң: “Мин иртәгә бу эшне эшләрмен”, – димә.

24. “Мәгәр Аллаһ теләсә эшләрмен”, – дип әйт! “Әгәр Аллаһу тәгалә теләсә”, – дип әйтергә онытсаң, хәтереңә килгәч тә: “Аллаһ теләсә”, – дип әйт! Янә әйт: “Бу егетләрнең барча хәлләрен Раббымның миңа белдермәге өметледер”.

25. Тәхкыйк егетләр тау куышында төгәл өч йөз ел (300) тордылар, ләкин китабий кяферлар ялганлап тугыз ел арттырдылар.

26. Әйт: “Аларның тау куышында күпме торганнарын Аллаһ белүчерәк, җирдә вә күкләрдә һәркемгә яшерен булган нәрсәләрне фәкать Аллаһу тәгалә генә белүче. Аллаһ һәрнәрсәне ґәҗәб күрү белән күрер вә ґәҗәб ишетү илә ишетер, җир вә күкләрдә булган затлар өчен Аллаһудан башка ярдәмче хуҗа юк, вә Ул – Аллаһ үзенең эшләрендә һичберәүне тиңдәш иптәш итмәде”.

27. Ий Мухәммәд г-м, Раббың сиңа вәхий кылган Коръәнне кешеләргә укы! Коръәндәге Аллаһ сүзләрен, Аның хөкемнәрен үзгәртергә көче җитүче зат юк. Әлбәттә, Коръәннән башка тотынырлык мәхкам нәрсәне тапмассың.

28. Сабыр кыл, нәфесеңне авызлыклап тезгенен таза тот, Аллаһуны зекер ит, иртә-кич ялварып Раббиларына дога кылучылар белән бергә ул мөселманнар Раббыларының ризалыгын эстиләр, вә ул фәкыйрь мөселманнардан күзләреңне читкә бормагыл дөньяның байлыгын вә зиннәтен эстәгәнең хәлдә, вә һәм Без Коръән тәрбиясеннән күңелен гафил буш кылган кешегә итагать итмә, аңа иярмә, чөнки ул кеше нәфес һавасына ияреп азды вә ул азган кешенең эше хакны аркасына ыргыту булды.

29. Янә әйт: “Ий кешеләр! Ошбу Коръән Раббыгыздан килгән хак сүзләрдер, туры юл вә гадел хөкемнәрдер, теләгән кеше Коръән белән гамәл кылып мөэмин булсын вә теләгән кеше Коръән белән гамәл кылмасын да кәфер булсын! Коръән белән гамәл кылмыйча үзләренә золым иткән имансызларга Без ут хәзерләдек, аларны утның ялкыны вә төтене чолгап алыр, әгәр эчәселәре килеп интексәләр, эчерелер аларга кайнарлыкта эрегән бакыр кеби сасы эрен суы, ул су бик каты кайнарлыктан, эчкәндә йөзләрен көйдерер, ул нинди кабахәт эчемлектер вә ул урын нинди кабахәт урындыр.

30. Тәхкыйк гакыллы кешеләр иман китерделәр һәм Коръән юлы белән изге гамәлләр кылдылар, әлбәттә, Без изгелекне күркәмрәк итеп кылучының әҗерен җуймыйбыз.

31. Ул мөэминнәргә мәңгелек җәннәтләр булыр, җимеш агачлары астыннан татлы елгалар агадыр вә алар анда алтын беләзекләр белән зиннәтләнерләр вә яшел төстә калын һәм нечкә атластан, парчадан кием киярләр вә яхшы диваннарга утырып хозурланырлар, җәннәт нигъмәтләре ни хуш нигъмәтләр, вә җәннәтләр алар өчен ни күркәм урындыр.

32. Мөэминнәр илә кәферләргә ике ирне мисал китер: “Ул ике ирнең берсенә ике йөзем бакчасын бирдек вә ул ике бакчаны хөрмә агачлары белән әйләндердек, вә ул ике бакча арасында игеннәр үстердек.

33. Ул ике бакча мул уңыш бирде, җимешләреннән һичнәрсә кимемәде вә ул ике бакчаның уртасыннан елга агыздык.

34. Янә ул ике бакча иясенең бакчадан башка да малы бар иде, мактанып иптәшенә әйтте: “Минем малым синекеннән күбрәк һәм балаларымның күплеге белән дә синнән куәтлерәкмен”.

35. Вә ул иптәше илә бакчасына керде, хәлбуки имансыз булуы белән үзенә золым итүчедер, иптәшенә әйтте: “Минем бу бакчаларым мәңге бетәрләр дип уйламыйм.

36. Вә кыямәт булыр дип уйламыйм, әгәр син әйткәнчә кыямәт була калса һәм мин Раббыма кайтсам, әлбәттә, мин ахирәттә бу бакчаларымнан да яхшырак бакчалар табармын”, – дип.

37. Мөэмин иптәше җавап биргән хәлдә әйтте: “Әйә син төп атаң Адәмне балчыктан халык кылучы Аллаһуга иман китермәдеңме? Соңра һәр кешене ата-аналарының мәниләреннән яратты, соңра сине ир хәленә китерде.

38. Син ни әйтсәң әйт, ләкин мин әйтәм: Ул – Аллаһ минем Раббым вә Раббыма һичкемне тиңдәш, иптәш кыйлмамын.

39. Бакчаңа кергәндә Аллаһ теләгән эш була вә һичбер эшне кылырга куәт юк, мәгәр Аллаһ ярдәм бирсә генә куәт була дип керсәң иде. Әгәр син мине мал вә бала җәһеттән үзеңнән ким күрсәң.

40. Мин өмет итәмен иманым сәбәпле Раббым миңа синең бакчаларыңнан артыкны бирер дип тә, синең бакчаларыңа күктән һәлак итәчәк бернәрсәне җибәрер дә, бакчаларың аяклар тая торган шома җир булып калыр.

41. Яки бакчаңның суын җиргә батырыр, ул суны кире кайтару өчен бер нинди хәйләгә кадир булмассың”, – дип.

42. Мөэмин иптәше әйткәнчә, кәфернең бакчасы һәлак ителде, бакчасын гүзәлләтер өчен сарыф иткән малының вә бакчасының һәлак булганын күргәч, ике кулын бер-берсенә сугарга тотынды, чөнки ике бакчасының да җимеш агачлары һәммәсе егылып җимешләре өстенә төшкән иде, вә әйтте: “Әгәр Раббыма һичкемне шәрик кылмаган булсам, бу хәл булмас иде”, – дип.

43. Вә ул кәфергә Аллаһудан башка ярдәм бирүчеләр булмады һәм үз көче белән дә котыла алмады.

44. Кыямәт көне булганда вәлайәт һәм ярдәм итмәк фәкать Аллаһуга хастыр вә ул вәлайәт хактыр, вә Аллаһуның сәвабы – нигъмәте һәркемнекеннән хәерледер һәм Аллаһуга итагать итүнең ахыры башкача итагать итүнең ахырыннан хәерледер.

45. Кешеләргә дөнья тереклеген мисал итеп күрсәт, ул дөнья Без күктән иңдергән яңгыр суы кебидер: ул яңгыр белән җир йөзеңдәге үсемлекләр үсеп бер-берсенә кушылдылар, соңра үләннәр кибеп саргайды вә җил очырып алып китте, ягъни дөнья җилгә очкан үлән кеби, бер көнне юк булачак. Аллаһ һәрнәрсәгә көче җитә торган булды.

46. Мал һәм балалар дөнья тереклегенең зиннәтләредер, әмма мәңге калачак нәрсә изге гамәлләрдер, ул изге гамәлләр Раббың хозурында дөнья малыннан һәм балалардан хәерлерәктер, нигъмәт йөзеннән һәм кешенең өмет иткән нәрсәсенең яхшырагыдыр.

47. Кыямәт көнендә тауларны җир белән күк арасында очырып йөртербез вә син ул көндә җирне, тау, таш, урман булмаганы хәлдә ялангач күрерсең, вә ул көндә барча кешеләрне кубарырбыз, кубармыйча һичкемне калдырмабыз.

48. Кубарылгач, саф-саф итеп Раббыңа тапшырылырлар. Тәхкыйк хозурымызга килдегез әүвәлдә халык кылганыбыз кеби, ялангач хәлегездә, бәлки сез уйладыгыз каберләрегездән кубарырбыз дигән вәгъдәбездә тормабыз, дип.

49. Ул көндә һәркемнең гамәл дәфтәре алдына куелыр вә гөнаһлы кешеләрне дәфтәрләренә язылган гөнаһларыннан куркучы күрерсең һәм әйтерләр: “Безгә һәлакәтлек килде, ни булды бу дәфтәргә, гөнаһларыбызның кечкенәсен дә, зурысын да калдырмаган, мәгәр барын да санаган, язган”, – дип. Вә кылган эшләренең җәзасын хәзерләнеп куелган табарлар. Раббың һичкемгә золым итмәс.

50. Менә Без фәрештәләргә әйттек: “Адәмгә сәҗдә кылыгыз!” Һәм сәҗдә кылдылар, мәгәр Иблис сәҗдә кылмады, ул җеннән иде, Раббысының әмереннән чыкты. Әйә сез Адәм балалары, Минем урныма ул Иблисне вә аның нәселен дус тотарсызмы? Бит алар сезгә дошманнардыр. Залимнәр өчен ни яман алмаштыру булды Аллаһуга итагать итүне Иблискә итагать итү белән.

51. Мин җир вә күкләрне халык кылганда Иблисне вә аның балаларыны ярдәмгә хазир итмәдем һәм үзләрен яратканда да хазир итмәдем вә хак диннән адаштыручыларны үземә ярдәмче итеп алмадым.

52. Ул көндә Аллаһ мөшрикләргә әйтер: “Миңа шәрик кылган сынымнарыгызны чакырыгыз”. Һәм алар сынымнарын ярдәмгә чакырдылар, ләкин сынымнар кабул итмәделәр вә мөшрикләр илә сынымнар арасына җәһәннәм бер чокыр кылдык шунда төшеп һәлак булырлар.

53. Гөнаһлы кешеләр утны күргәч, әлбәттә, белерләр анда төшәчәкләрен вә ул уттан котылып барачак җир тапмаслар.

54. Кешеләр вәгазьләнсеннәр өчен бу Коръәндә һәрнәрсәгә мисал бәян кылдык. Явыз инсан күп мәсьәләдә батылны яклап хакка каршы ызгышыр булды.

55. Аллаһудан һидәятне күрсәтүче Коръән килгәннән соң кешеләрне иман китерүдән һәм тәүбә итеп Раббыларыннан гафу сораудан нәрсә тыя, һичнәрсә тыймый, мәгәр аларга әүвәлгеләрне һәлак итүдә кылган гадәтебезнең килүе яки аларга күренеп килә торган гәзаб тыя, ягъни алар һәлак итә торган гәзабны күрмичә иман китерәчәк түгелләр.

56. Без пәйгамбәрләрне фәкать Аллаһуга итагать иткән мөэминнәрне шатландырсыннар вә Аллаһуга итагать итмәгән динсезләрне җәһәннәм ґәзабы белән куркытсыннар өчен генә җибәрәбез. Вә кәферләр батылны яклап ызгышырлар Коръәнне ялганга чыгарулары өчен, һәм алар Безнең аятьләребезне вә җәһәннәм гәзабы белән куркытылуларын уенга саныйлар.

57. Раббысының вәгазьләре белән вәгазьләнеп тә аннан баш тарткан кешедән дә залимрәк кеше булырмы, ул үзе эшләгән явыз эшләрен онытты. Инде аңламасыннар өчен күңелләренә пәрдә кылдык вә хак сүзне ишетмәсеннәр өчен колакларын саңгыраулы кылдык. Әгәр син аларны һидәяткә чакырсаң, мәңге һидәяткә күнелмәсләр.

58. Синең Раббың гөнаһларны ярлыкаучы вә рәхмәт ияседер, әгәр эшләгән гөнаһлары өчен аларны гәзаб белән тотарга теләсә иде, әлбәттә, дөньяда ук ашыктырып гәзаб бирер иде. Бәлки аларны гәзаб итәр өчен вәгъдә ителгән кыямәт көне бардыр, вә алар Аллаһудан башка качачак урын һич тә тапмаслар.

59. Вә һәлак булган шәһәрләрне Без һәлак иттек, золым итүләре сәбәпле, вә аларның һәлак булуы өчен билгеле вакыт кылдык.

60. Муса г-м хезмәтчесе Юшәгъга әйтте: “Әлбәттә, туктамыйча китәрмен ике диңгезнең кушылган җиренә барып җиткәнче, яки туктамыйча озын заман китәрмен.”

61. Ике диңгез кушылган җиргә килгәч, балыкларын онытып киттеләр, һәм юлда ашарга дип алган кипкән балыклары терелеп, суны ярып, диңгезгә карап китте.

62. Балыклары онтылып калган җирдән озак җир киткәч Муса галәйһиссәләм хезмәтчесенә әйтте: “Төшке ашаячак азыгыбызны китер, хәзер ашыйк, (ул азыклар диңгезгә киткән балык иде) тәхкыйк бу сәфәребездә безгә мәшәкать вә ачыгу иреште.”

63. Хезмәтчесе Мусага әйтте: “Белдеңме, ике диңгез кушылган җирдә таш өстендә балыкны онытып калдырдым, ул балыкның калганлыгын сиңа әйтергә миңа оныттырмады һичнәрсә, мәгәр шайтан оныттырды, вә ул балык диңгезгә юл тотты бик гаҗәеб хәлдә”.

64. Муса галәйһиссәләм әйтте: “Безнең балыкны онытып калдыруыбыз без эзли торган Хозыр г-мнең анда булуына галәмәттер”. Һәм барган эзләреннән кире кайттылар хәбәрләрене сөйләшкән хәлдә.

65. Таптылар Безнең колыбыздан бер колны, ул Хозыр г-м иде, ул колыбызга үзебездән рәхмәт бирдек вә Без аңа үзебездән гыйлем өйрәттек.

66. Муса галәйһиссәләм Хозыр галәйһиссәләмгә әйтте: “Мин сиңа ияримме үзең өйрәнгән хаклыкны миңа да өйрәтүең өчен?”

67. Хозыр галәйһиссәләм әйтте: “Синең минем белән йөрергә чыдамлыгың җитмәс.

68. Пәйгамбәр булган хәлеңдә ничек чыдарсың, мин эшли торган эшләрнең Заһирләре тыелган эшләрдер, әмма серләренә синең белемең җитмидер”.

69. Муса галәйһиссәләм әйтте: “Аллаһ теләсә мине синең кылган эшләреңә сабыр итүче табарсың вә синең әмерләреңә каршылык күрсәтмәм”.

70. Хозыр галәйһиссәләм әйтте: “Әгәр син миңа иярсәң, мин эшли торган эшләрне ник эшлисең дип сорама, аның дөреслеге мин сиңа бәян иткәнчә”.

71. Һәм икәү су буйлап киттеләр, бара торгач, бер көймәгә утырдылар, Хозыр галәйһиссәләм ул көймәне балта белән тиште. Муса галәйһиссәләм әйтте: “Кешеләрен суга батырмак өчен көймәне тиштеңме? Тәхкыйк син һич ярамаган эшне кылдың”.

72. Хозыр галәйһиссәләм әйтте: “Ий Муса, мин сиңа әйтмәдемме минем белән йөрергә сабырлыгың җитмәс, дип?”

73. Муса галәйһиссәләм әйтте: “Онытып васыятеңне тотмавым сәбәпле миңа җәза бирмәгел вә эшемдә яки сиңа иярмәктә миңа авырлыкны йөкләмәгел!”

74. Һәм көймәдән чыгып юлларына киттеләр, барганда уйнап йөрүче балаларга очырап, араларыннан бер матур сабыйны Хозыр галәйһиссәләм үтерде, Муса галәйһиссәләм әйтте: “Әйә гөнаһтан пакь баланы үтердеңме, ул һичкемне үтермәгән иде? Тәхкыйк син бу юлы яманрак эш кыйлдың!”

75. Хозыр галәйһиссәләм әйтте: “Әйә мин сиңа әйтмәдемме минем белән йөрергә чыдамлыгың җитмәс, дип”.

76. Муса галәйһиссәләм әйтте: “Әгәр моннан соң янә синнән бер нәрсәне сорасам, ул вакытта мине юлдаш кылмассың, тәхкыйк минем тарафтан булган гозерләрне тыңлап чигенә җиткердең, моннан соң гозер күрсәтергә хәлем калмады”.

77. Һәм икәү юлларына киттеләр, хәтта бер шәһәргә җиттеләр, шәһәр кешеләреннән ашарга сорадылар, шәһәр кешеләре аларны кунак итеп ашатудан баш тарттылар, ашатмадылар. Алар шәһәрдә бер койма таптылар, ул койма егылырга якынлашкан иде, Хозергаләйһиссәләм ул койманы кулы белән турайтып куйды. Муса галәйһиссәләм әйтте: “Әгәр син теләсәң бу хезмәтең өчен хак алган булыр идең, шуңа ашарга алган булыр идек”.

78. Хозер галәйһиссәләм әйтте: “Бу вакыт бер-беребездән аерылмак вакытыдыр. Мин эшләгән эшләргә каршы дәшмичә торырга чыдамлыгың җитмәгән нәрсәләрнең тәэвилен хәзер сиңа бәян кылырмын”.

79. Әмма мин тишкән көймә суда кәсеп итә торган мескеннәрнеке иде. Мин бу көймә мескеннәрнең үзләренә калсын өчен аны гаепләргә теләдем, чөнки аларның артында залим патша бар, һәр яхшы көймәләрне талап аладыр.

80. Әмма мин үтергән бала имансыз булып, ата-аналары мөэминнәр иде, без курыктык, ул бала үзенең азгынлыгы белән ата-анасына авырлык һәм кайгы китерер дип.

81. Без теләдек Раббылары ул бала урнына хәерлерәк вә пакь булган һәм мәрхәмәтлектә ата-анасына якынрак балага алмаштыруын.

82. Әмма мин турайткан койма шәһәрдә ике ятим баланыкы иде, ул койма астында ятимнәр өчен яшергән мал бар иде, вә аларның аталары изге кеше иде, синең, Раббың теләде, ул ике ятимнең үсеп гакыллы булуларын һәм үсеп җиткәч малларын чыгарып алуларын, шуның өчен коймаларын турайтуым аларга Раббыңнан рәхмәттер. Ий Муса, бу эшләрне мин үзлегемнән эшләмәдем, мәгәр Аллаһ әмере белән эшләдем. Ошбу сиңа бәян кыйлган нәрсәләр синең дәшми торырга сабырлыгың җитмәгән нәрсәләрнең тәэвиледер.

83. Ий Мухәммәд галәйһиссәләм, синнән Зүл-карнәен хәленнән сорыйлар. Әйт: “Мин сезгә аның хәленнән хәбәр бирермен”.

84. Без Аңа җир өстендә һәрнәрсәдән файдаланырга мөмкинлек бирдек вә аңа җир өстендә тизлек белән йөри торган сәбәпне бирдек һәм һәр эшнең сәбәбен бирдек.

85. Һәм җир өстендә йөрү сәбәбенә иярде.

86. Сәбәп белән кояш бата торган таманга иреште, кояшның балчыклы чишмәгә батканын күрде, вә кояш баткан таманда бер кавемне тапты. Без әйттек: “Ий Зүл-карнәен, теләсәң ул кавемне имансыз булганнары өчен ґәзаб кыл, вә теләсәң аларга яхшылык итеп шәригатьне өйрәт”.

87. Зүл-карнәен әйтте: “Әмма иман китермичә үзенә золым кылган кешене, әлбәттә, Без аны үтермәк белән газап кылырбыз, соңра Раббысына хөкемгә кайтарылыр, һәм Раббысы аны бик яман каты ґәзаб белән ґәзаб кыйлыр.

88. Әмма берәү иман китереп изге гамәлләр кылса, әлбәттә, аңа изге җәза яхшылык булыр, вә әмерләребездән җиңел булганын аңа әмер итәрбез”.

89. Соңра Зүл-карнәен мәшрыйкка ирештерә торган сәбәпкә иярде.

90. Хәтта кояш чыга торган таманга иреште, вә ул җирдә кавемне тапты, өсләренә кояш чыгадыр кояш кызулыгыннан сакланырга Без аларга пәрдә ягъни күләгә кылмадык.

91. Зүл-карнәенне мәшрыйкка ирештерүе дә мәгърибкә ирештерүе кебидер. Зул-карнәен кулында булган гаскәр, корал вә башка нәрсәләрне белем белән ихата кылдык.

92. Соңра янә алып барып җиткерә торган сәбәпкә иярде.

93. Хәтта ике тау арасына ирешкәндә шул ике тау алдында бер төрле кавемгә юлыкты, ул кавем белән бик авырлык илә генә аңлаштылар.

94. Алар әйттеләр: “Ий Зүл-карнәен, шушы ике тау арасында яшәгән Йәэҗүҗ вә Мәэҗүҗ кавеме җир өстендә төрле фәсәдләрне кылалар, безгә зарар ирештерәләр, алар белән безнең уртабызга, шушы ике тау арасына бөек дивар (плотина) корсаң, без сиңа хезмәт хакын түләр идек”.

95. Зүл-карнәен әйтте: “Раббым миңа биргән гыйлем хикмәте сез бирә торган малдан хәерлерәктер, сездән мал алмыйм, миңа фәкать кул көче белән ярдәм итәрсез, Аллаһ ризасы өчен мин сезнең белән алар арасына тау кеби койма ясап бирермен.

96. Инде миңа иске тимер кисәкләрен китерегез! Ике тау арасына тимерләрне утыннар белән аралаштырып, тау биеклегендә өйделәр, инде яндырып утыннарның көлен очырыгыз диде. Хәтта утыннар каты янып тимерләр эреп ут кеби булгач әйтте: “Миңа эрегән бакыр китерегез эрегән тимер өстенә коярмын”.

97. Йәэҗүҗ, Мәэҗүҗ бу дивардан чыгарга кадир булмаслар вә тимер илә бакырдан ясалуы өчен аны тишеп чыгарга да көчләре җитмәс.

98. Зүл-карнәен әйтте: “Бу диварны сезгә ясап бирмәклегем Раббымнан рәхмәттер. Раббым вәгъдә кылган кыямәт килсә, Ул без ясаган диварны җир белән тигезләп тузан кыйлыр, Раббымның вәгъдәсе хак булды”.

99. Йәэҗүҗ, Мәэҗүҗнең чыккан көнеңдә аларны бер-берсе илә аралаштырып кайнаган су кеби кылырбыз. Кубарылмак өчен сурга өрелсә барча кешеләрне хисаб өчен мәхшәргә җыярбыз.

100. Кыямәт көнеңдә җәһәннәмне кәферләргә бик якын итеп гарыз кылырбыз.

101. Дөньяда вакытта аларның күзләре Минем вәгазем булган Коръәннән пәрдәләнгән иде һәм хак булган Коръән сүзләрен ишетергә дә кадир түгел иделәр.

102. Әйә мөшрикләр, Безнең колларыбыз фәрештә, Гыйса, Гозәерләрне мәгъбуд тотып та ул коллар аларга ярдәм итәрләр дип уйлыйлармы? Тәхкыйк Без җәһәннәмне кәферләр өчен иңәчәк урын кылдык.

103. Әйт: “Әйә мин сезгә хәбәр биримме гамәлдә алданучырак каты хәсрәткә тиешлерәк кешеләрдән.

104. Ул алданучы кешеләрнең дөньяда гамәлләре батыл булды, ягъни барча эшләре Аллаһуга каршы булды, шулай булса да яхшы эш эшлибез, изге гамәл кылабыз дип уйлыйлар”.

105. Ул алданучылар Раббиларының аятьләренә һәм кубарылып Аллаһуга юлкуга ышанмадылар, һәм аларның барча гамәлләре юкка чыкты, кыямәт көнендә алар өчен үлчәү куймабыз чөнки үлчәргә саваплары булмас.

106. Бу – җәһәннәм аларга тиешле булды кәфер булганнары өчен һәм аятьләребезне вә рәсүлләребезне мәсхәрә кылганнары өчен.

107. Дөреслектә иман китереп Коръән юлы белән изге гамәлләр кылган хак мөэминнәргә Фирдәүс җәннәте иңә торган кунак йорты булыр.

108. Ул җәннәттә мәңге булганнары хәлдә аннан башка урынга күчүне теләмәсләр.

109. Әйт кешеләргә: “Әгәр диңгез суы яза торган кара булса, Раббымның гыйлем, хикмәт сүзләрен язмак өчен, әлбәттә, диңгез бетәр иде Раббымның гыйлем, хикмәт сүзләре бетүдән элек, әгәр ул диңгез хәтле янә диңгезләрне кара ясасак та”.

110. Әйт: “Мин сезнең кеби бер инсанмын, миңа Аллаһудан вәхий булды сезнең Илаһәгез – барча вөҗудкә бер генә Илаһә дип. Әгәр берәү Раббысына яхшы хәлдә юлыкмакны теләсә, ул кеше яхшы эшләрне эшләсен, изге гамәлләрне кылсын, әмма Раббысына гына тиешле булган гыйбрәтенә һичкемне шәрик-тиңдәш кылмасын!”

(сура кахф текст на татарском языке читать, кәхф суреси укылышы)