Әз-Зәлзәлә сүрәсе: татар хәрефләре белән

Әз Зәлзәлә (Зилзилә) сүрәсе Мәдинә чорында иңгән сүрә булып санала. Ул сигез аятьтән тора. Коръәндә 99 нчы булып килә. Сүрәдә Кыямәт көне вакыйгалары хакында сүз бара.

БИСМИЛЛӘҺИР-РАХМАНИР-РАХИМ.
1. ИҘӘӘ ЗҮЛЗИЛӘТИЛ-ӘРДУ ЗИЛЗӘӘЛӘҺӘӘ.
2. ҮӘ ӘХЪРАҖАТИЛ-ӘРДУ ӘҪҠААЛӘҺӘӘ.
3. ҮӘ ҠААЛӘЛ ИНСӘӘНҮ МӘӘ ЛӘҺӘӘ.
4.ЙӘҮМӘ ИҘИНН ТҮХӘДДИҪҮ АХБӘӘРАҺӘӘ.
5.БИ ӘННӘ РАББӘКӘ ӘҮХӘӘ ЛӘҺӘӘ.
6. ЙӘҮМӘ ИҘИЙ-ЙӘСДҮРҮН-НӘӘСҮ ӘШТӘӘТӘЛ-ЛИЙҮРАУ ӘҐМӘӘЛӘҺҮМ
7. ФӘМӘЙ-ЙӘҐМӘЛ МИҪҠААЛӘ ҘӘРРАТИН ХАЙРАЙ-ЙӘРАҺ.
8. ҮӘ МӘЙ-ЙӘҐМӘЛ МИҪҠААЛӘ ҘӘРРАТИН ШӘРРАЙ-ЙӘРАҺ

Зэлзэлэ сурэсен аудиоязмадан тыңлау:

Әз Зәлзәлә сүрәсенең татарча мәгънәсе

Рәхимле һәм шәфкатьле Аллаһ исеме белән!

(Сурга өрелеп,) Җир үзенең (тәкъдирендә билгеләнгән) тетрәү белән тетрәгәч.
Җир (эчендә булган үлеләр һәм хәзинәләр кебек бөтен) йөкләрен (тышка атып, уртага) чыгаргач.
Һәм кеше (коты алынып): “Моңа ни булган?” – дигәч.
Шул көнне ул (телгә килер дә, өстендә кылынган яхшы һәм яман) хәбәрләрен (халыкка) сөйләр.
Чөнки синең Раббың аңа (сөйләп бирүен) вәхи итте (һәм өстендә кылынган нәрсәләрне хәбәр итүен әмер итте).
Ул көнне кешеләр, гамәлләре үзләренә күрсәтелсен өчен, (йөзләре ак һәм кара, имин һәм куркак) төркем-төркем хәлдә (каберләреннән хисап мәйданына) чыгачаклар.
Кем дә кем (дөньяда) зәррә авырлыгы кадәр генә игелек кыла, аны (Ахирәттә) күрәчәк.
Кем дә кем (дөньяда) зәррә авырлыгы кадәр генә начарлык кыла, аны (Ахирәттә) күрәчәк.